Jurisprudentie

Uitspraak

 RECHTBANK OOST-NEDERLAND

Team kanton en handelsrecht

Zittingsplaats Nijmegen

zaakgegevens  855000 \ HA VERZ 13-1003 \ 199/303
uitspraak van  8 februari 2013

beschikking

in de zaak van

de stichting Stichting Katholieke Universiteit
gevestigd te Nijmegen
verzoekende partij
gemachtigde mr. N.B. Kuster-Zonneveld

tegen

[werknemer]
wonende te [woonplaats]
verwerende partij
gemachtigde mr. J. Aberkrom


Partijen worden hierna UMC en [werknemer] genoemd.

1.  De procedure

Het verloop van de procedure blijkt uit:
-  het verzoekschrift met producties;
-  het verweerschrift met producties;
-  de aantekeningen van de griffier van de mondelinge behandeling van 24 januari 2013 mede inhoudende de pleitnotitie van de gemachtigde van UMC.

2.  De feiten

2.1.  [werknemer] is geboren op [dag en maand] 1963 en thans dus 49 jaar oud.

2.2.  [werknemer] is op 1 oktober 1986 in dienst getreden van UMC. Hij is binnen UMC werkzaam als medewerker service bij de productgroep Logistiek & Services van het Servicebedrijf.
Het salaris bedraagt € 2.320,00 bruto per maand exclusief onregelmatigheidstoeslag en te vermeerderen met 8% vakantietoeslag en 8,3% eindejaarsuitkering.

2.3.  [werknemer] heeft in de periode vanaf 22 juni 2012 tot en met 2 november 2012 regelmatig op vrijdag 3 à 4 blikjes cola zonder toestemming van UMC uit het voorraadmagazijn van UMC weggenomen en opgedronken met collega’s tijdens de middagpauze.

2.4.  UMC heeft een onderzoek ingesteld naar het gedrag van [werknemer] waarbij onder meer camera’s zijn geplaatst.

2.5.  Op 3 december 2012 heeft een gesprek plaatsgevonden tussen [werknemer] en zijn leidinggevende [persoon A], [persoon B] manager Supply Chain Management, en [persoon C], HR-adviseur. Op de vraag of [werknemer] recent zaken heeft weggenomen of genuttigd uit het magazijn heeft [werknemer] ontkennend geantwoord en te kennen gegeven dat hij betreurde dat er zo weinig vertrouwen in hem als persoon werd gesteld. [werknemer] heeft tijdens dit gesprek benadrukt dat hij weet dat het wegnemen of nuttigen van eigendommen van UMC uit het magazijn strikt verboden is en dat hij zich niet kan voorstellen dat medewerkers zich hier schuldig aan maken. Op de vraag van UMC waar de cola vandaan kwam die [werknemer] en zijn collega’s tijdens de middagpauze dronken heeft [werknemer] geen concreet antwoord gegeven, behalve dat hij hier niet persoonlijk bij betrokken was. Op de vraag of hij cola heeft weggenomen uit het magazijn heeft [werknemer] geantwoord dat hij dat nooit heeft gedaan.

2.6.  UMC heeft [werknemer] tijdens het gesprek op 3 december 2012 na zijn ontkenning geconfronteerd met camerabeelden waarop is vastgelegd dat [werknemer] colablikjes wegneemt uit het magazijn en heeft hem geconfronteerd met de waarneming van zijn handelen door leidinggevenden en collega’s. [werknemer] gaf vervolgens aan daaraan niets toe te voegen te hebben.

2.7.  [werknemer] is per 3 december 2012 op non-actief gesteld. Bij brief van 3 december 2012 is de op non-actiefstelling door UMC bevestigd en heeft UMC het voornemen meegedeeld [werknemer] een disciplinaire straf op te leggen.

2.8.  Op 11 december 2012 heeft een hoorzitting plaatsgevonden waar [werknemer] zijn zienswijze naar voren mocht brengen. [werknemer] heeft dat gedaan, bijgestaan door een sociaal juridisch medewerker van Abvakabo FNV.
[werknemer] heeft tijdens deze hoorzitting aangegeven dat hij inderdaad gedurende geruime tijd structureel elke vrijdagmiddag 3 à 4 blikje cola heeft weggenomen uit het magazijn om deze met collega’s tijdens de lunch te nuttigen.
UMC heeft [werknemer] meegedeeld dat de op non-actiefstelling gehandhaafd werd en dat binnen een week een besluit zou volgen over de disciplinaire maatregel, waarbij is aangegeven dat ontslag de meest waarschijnlijke maatregel zou zijn
3.  Het verzoek en het verweer

3.1.  UMC verzoekt de kantonrechter de arbeidsovereenkomst met [werknemer] te ontbinden wegens gewichtige redenen.

3.2.  UMC onderbouwt het verzoek, kort samengevat, als volgt.
Er is sprake van een dringende reden, bestaande uit zodanige gedraging of daad van [werknemer], op grond waarvan van UMC in redelijkheid niet gevergd kan worden de arbeidsovereenkomst met [werknemer] te laten voortduren. [werknemer] heeft gedurende langere tijd herhaaldelijk en zonder toestemming blikjes cola uit het magazijn van UMC weggenomen en met collega’s opgedronken. Op vragen van UMC over het wegnemen van zaken uit het magazijn heeft hij ontkennend geantwoord. Pas nadat hij werd geconfronteerd met de waarneming daarvan door collega’s en leidinggevenden en met camerabeelden gaf hij dit toe.
Voor zover de kantonrechter van oordeel is dat geen sprake is van een dringende reden verzoekt UMC de arbeidsovereenkomst te ontbinden wegens veranderingen in de omstandigheden. Het vertrouwen van UMC in [werknemer] is door het gedrag van [werknemer] zodanig geschaad dat een verdere vruchtbare samenwerking onmogelijk is. Een vergoeding is niet op zijn plaats, omdat het ontstaan van de gewijzigde omstandigheden geheel in de risicosfeer van [werknemer] ligt.

3.3.  [werknemer] voert gemotiveerd verweer.
4.  De beoordeling

4.1.  De gedragingen van [werknemer], hiervoor bij de feiten weergegeven onder 2.3, 2.5 en 2.6, leveren in onderling verband en samenhang bezien een dringende reden op als bedoeld in artikel 7:677 lid 1 BW. Door het stelselmatig gedurende langere tijd wegnemen van blikjes cola heeft [werknemer] zich schuldig gemaakt aan het meermalen plegen van verduistering in dienstbetrekking. Daarbij komt dan nog dat [werknemer] dit desgevraagd ontkende en zelfs aangaf te betreuren dat er zo weinig vertrouwen in hem werd gesteld, terwijl hij zijn gedrag pas toegaf toen hij met harde feiten werd geconfronteerd. Aldus kan niet van UMC redelijkerwijs worden gevergd de arbeidsovereenkomst te laten voortduren.

4.2.  Naar het oordeel van de kantonrechter heeft UMC - anders dan [werknemer] stelt - voldoende voortvarend gehandeld bij het aanhangig maken van de ontbindingsprocedure. UMC heeft een uitgebreid onderzoek verricht nadat haar signalen bereikten over de gedragingen van [werknemer], waarbij zij de nodige zorgvuldigheid in acht heeft genomen. Deze gedraging vond één keer per week op vrijdag plaats en [werknemer] was ook niet elke vrijdag aanwezig, zodat het onderzoek zich logischerwijs over een langere periode uitstrekte.
Dat een direct gevolg daarvan is dat het gedrag van [werknemer] langer voorduurde, kan UMC niet worden verweten. Zijn stelling dat UMC eerder had moeten ingrijpen omdat dan de omvang van de diefstal kleiner zou zijn, impliceert dat UMC [werknemer] tegen zichzelf had moeten beschermen. Gelet op de aard van de gedraging kan dit echter in redelijkheid niet van UMC worden verwacht. Hetzelfde geldt voor het argument van [werknemer] dat hij een verbeterkans had moeten krijgen.

4.3.  Dat de collega’s met wie [werknemer] de cola opdronk niet zijn ontslagen, is geen argument dat in het voordeel van [werknemer] weegt. [werknemer] is zelf verantwoordelijk voor zijn gedragingen, waarvan vaststaat dat hij zich terdege bewust was dat hij iets deed wat niet mocht. Bovendien was [werknemer] klaarblijkelijk de initiatiefnemer; als hij er niet was, werd er geen cola weggenomen.

4.4.  Uit het voorgaande volgt dat de vraag of [werknemer] al dan niet een uitzendkracht heeft aangezet tot het wegnemen van blikjes cola buiten beschouwing kan blijven. Ook de vraag of [werknemer] vóór 22 juni 2012 ook zaken wegnam kan onbeantwoord blijven. De hiervoor omschreven gedragingen van [werknemer] zijn op zichzelf reeds voldoende grond voor een ontbinding wegens dringende reden.

4.5.  Dat de blikjes cola een relatief geringe waarde hadden, zoals [werknemer] betoogt, doet niet af aan de ernst van de gedraging en legt onvoldoende gewicht in de schaal.

4.6.  [werknemer] betoogt dat ontslag wegens een dringende reden een te zware maatregel is, gelet op zijn persoonlijke omstandigheden. Hij is al 26 jaar bij UMC in dienst en heeft zijn functie altijd naar behoren uitgevoerd. Het ontslag zal grote financiële gevolgen hebben, nu zijn echtgenote slechts een klein inkomen heeft. Gelet op zijn leeftijd en eenzijdige arbeidsverleden zal hij niet snel een andere baan vinden, aldus [werknemer].

4.7.  Dat de gevolgen van een ontbinding wegens dringende reden voor [werknemer] groot zijn is duidelijk. De aangevoerde persoonlijke omstandigheden wegen echter niet op tegen de aard en de ernst van de gedragingen van [werknemer].
[werknemer] was zich terdege bewust dat wat hij deed verboden is en heeft bovendien in eerste instantie ontkend. Hij kan volledig verantwoordelijk worden gehouden voor zijn gedragingen en moet van het genomen risico zelf de gevolgen dragen. Dat hij achteraf spijt heeft omdat hij zijn baan op het spel heeft gezet, kan hem thans niet meer baten.

4.8.  Uit het voorgaande volgt dat de arbeidsovereenkomst wordt ontbonden wegens gewijzigde omstandigheden bestaande uit een dringende reden. Dat betekent dat geen plaats is voor toekenning van een vergoeding.

4.9.  [werknemer] wordt in het ongelijk gesteld en moet daarom de proceskosten betalen.

5.  De beslissing

De kantonrechter

5.1.  ontbindt de arbeidsovereenkomst met ingang van heden;

5.2.  veroordeelt [werknemer] in de proceskosten, tot deze uitspraak aan de kant van UMC begroot op € 109,00 aan griffierecht en € 500,00 aan salaris voor de gemachtigde.


Deze beschikking is gegeven door de kantonrechter mr. J.W.M. Tromp en in het openbaar uitgesproken op 8 februari 2013.
 

RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT
Kanton Bergen op Zoom

beschikking 13 februari 2013

de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid
ARTEL, INKOOPCENTRUM VOOR BEELDENDE KUNSTENAARS B.V.,
gevestigd en zaakdoende te 3715 RB Rucphen, Sprundelseweg 49,
verzoekende partij,
gemachtigde: mw. mr. E. Schouten, advocaat te Etten-Leur,

tegen:

[verweerster],
wonende te [adres],
verwerende partij,
gemachtigde: mr. S.M.J. Heeren, advocaat te Breda.

Partijen zullen hierna worden aangeduid als “Artel” respectievelijk “[verweerster]”.

1. Het verloop van het geding

Dit blijkt uit de volgende stukken:
- het op 4 december 2012 ter griffie ontvangen verzoekschrift, met producties;
- het daarop ontvangen verweerschrift, met producties;
- de aantekeningen van de griffier ter gelegenheid van de mondelinge behandeling op 21 januari 2013 met het daarbij behorende audiëntieblad, op welke zitting met instemming van partijen tevens het kort geding van de zijde van [verweerster], bekend onder zaaknummer 747799 VV EXPL 12-137, is behandeld;
- de pleitaantekeningen van de vervanger van mr. Schouten, mr. F.J.P.J. van Meer.

2. Inleiding

Artel heeft verzocht de arbeidsovereenkomst met [verweerster], voor zover deze nog zou bestaan, te ontbinden, primair op grond van een gewichtige reden, bestaande uit een dringende reden, subsidiair op grond van gewijzigde omstandigheden, met veroordeling van [verweerster] in de kosten van de procedure.

[verweerster] concludeert -na wijziging ter zitting- de ontbinding toe te wijzen en zij verzoekt haar daarbij een ontbindingsvergoeding toe te kennen op basis van de kantonrechtersformule, waarbij de C-factor op 3 wordt gesteld, althans een in goede justitie te bepalen hoogte van de C-factor.

3. De beoordeling

3.1 Voor de vaststaande feiten wordt verwezen naar het aangehechte vonnis in kort geding met zaak/rolnummer 747799 VV EXPL 12-137.

3.2 Artel baseert haar verzoek op de dringende reden die ten grondslag heeft gelegen aan het ontslag op staande voet dat zij [verweerster] op 22 oktober 2012 heeft verleend, alsmede op verdere gedragingen van [verweerster], waaronder het onrechtmatig handelen door het zich toegang verschaffen tot het privé e-mailaccount van de directeur van Artel alsook het zakelijk e-mailaccount, hetgeen volgens Artel op zichzelf reeds een reden zou zijn geweest voor het ontslag op staande voet. In dit verband stelt Artel aangifte te hebben gedaan tegen [verweerster]. Subsidiair verzoekt Artel ontbinding op grond van gewijzigde omstandigheden, bestaande uit het verlies van vertrouwen in [verweerster], nu zij in vergaande mate de capaciteiten mist die nodig zijn voor de functie van bedrijfsleider. Artel stelt zich op het standpunt dat de ontstane situatie is veroorzaakt door verwijtbare gedragingen van [verweerster], waardoor zij niet gehouden is een vergoeding naar redelijkheid en billijkheid toe te kennen.

3.3 [verweerster] stelt zich op het standpunt dat het gegeven ontslag op staande voet een tactisch middel van Artel is geweest, daarbij verwijzend naar een commentaar van mr. E. Verhulp in JAR verklaard 8 mei 2006, nu dit het sluitstuk is van de sinds medio september 2012 door Artel geuite wens om de arbeidsovereenkomst met [verweerster] ‘koste wat kost’ en ‘per definitie’ te beëindigen. [verweerster] betwist dat de bijlagen die bij de ontslagbrief gevoegd waren en inmiddels in de procedures zijn ingebracht, stukken zijn zoals zij deze heeft geadministreerd. Voor zover al zou komen vast te staan dat het hier stukken betreft zoals zij die heeft geadministreerd, kan daaruit volgens [verweerster] geen dringende reden gedestilleerd worden. Hooguit zou de conclusie getrokken kunnen worden dat zij onvoldoende gefunctioneerd heeft, in welk geval van Artel verlangd had mogen worden dat zij [verweerster] de kans zou hebben geboden een verbetertraject te volgen. [verweerster] betwist alle aan haar adres geuite beschuldigingen.
Voor zover zou worden geoordeeld dat sprake is van gewijzigde omstandigheden en op die grond de arbeidsovereenkomst zou worden ontbonden, stelt [verweerster] zich op het standpunt dat in dat verband enkel en alleen een verwijt aan Artel gemaakt kan worden, waarvan die dan ook de consequenties dient te dragen. Artel is volgens [verweerster] elke vorm van dialoog uit de weg gegaan hetgeen als onzorgvuldig handelen en slecht werkgeverschap dient te worden uitgelegd. Ingeval van ontbinding verzoekt [verweerster] rekening te houden met de fictieve opzegtermijn, althans die te verdisconteren in een toe te kennen vergoeding. Bij de berekening van de ontbindingsvergoeding dient volgens [verweerster] rekening te worden gehouden met de volstrekt onzekere situatie op de arbeidsmarkt en haar slechte kansen in die zin, alsmede met de omstandigheid dat zij slechts enkele maanden aanspraak zal kunnen maken op een sociale verzekeringsuitkering.

3.4 De kantonrechter overweegt als volgt.
Op grond van hetgeen door partijen over en weer is gesteld, is voor de kantonrechter voldoende vast komen te staan, dat het ontbindingsverzoek geen verband houdt met één der opzegverboden, genoemd in artikel 7: 685 van het Burgerlijk Wetboek.

3.5 Ter zitting is komen vast te staan dat de verhoudingen tussen partijen in ieder geval zodanig verstoord zijn dat geen van beiden nog voortzetting van het dienstverband wenst. Duidelijk is ook geworden dat een verdere vruchtbare samenwerking tussen partijen uitgesloten moet worden geacht. Vaststaat derhalve dat de arbeidsovereenkomst tussen partijen moet worden ontbonden. Wel dient beoordeeld te worden of dat dient te geschieden op grond van een dringende reden, danwel op grond van gewijzigde omstandigheden.

3.6 Primair is het verzoek gegrond op dezelfde dringende reden als die waarop het ontslag op staande voet is gebaseerd, zodat onderzocht dient te worden of hetgeen Artel heeft geconcludeerd uit het rapport van de accountant van 19 oktober 2012, een dringende reden oplevert als bedoeld in artikel 7:678 BW.
Het gaat in dat rapport om 11 vorderingen van Artel op debiteuren die kennelijk ten onrechte zijn opgevoerd in de debiteurenadministratie, omdat zij bij aflevering van de onderliggende artikelen contant zouden hebben betaald, terwijl die betalingen niet als ontvangsten blijken te zijn geboekt. Volgens de accountant is in 10 van die 11 gevallen sprake van onjuist handelen van [verweerster]. Het gaat daarbij om een totaalbedrag van € 2.824,37 en de accountant vraagt zich in het bedoelde rapport af waar dat geld gebleven is. Voor zover vast zou staan dat bedoeld bedrag door [verweerster] ontvreemd zou zijn, is evident dat zich een dringende reden zou hebben voorgedaan als hiervoor bedoeld. De grondslag voor de dringende reden is echter niet gelegen in verduistering van gelden maar op het op ondeugdelijke wijze uitvoeren van de debiteurenadministratie. Om dat als dringende reden aan te merken zou dan geconcludeerd moeten worden dat [verweerster] in ernstige mate de bekwaamheid of geschiktheid mist voor haar functie, of dat zij op andere wijze grovelijk haar plichten, haar opgelegd door de arbeidsovereenkomst, heeft veronachtzaamd. [verweerster] heeft betwist dat de overgelegde stukken, waaruit die onjuiste debiteurenadministratie zou moeten blijken, de stukken zijn zoals zij deze heeft geadministreerd. De onderhavige procedure leent zich echter niet voor uitvoerige bewijsvoering. Op grond van de stukken en de stellingen van partijen kan thans niet worden vastgesteld dat de aan het ontslag op staande voet ten grondslag gelegde dringende reden thans een zodanig dringende reden oplevert, die ontbinding van de arbeidsovereenkomst rechtvaardigt.

3.7 Artel heeft een tweede dringende reden aan het verzoek tot ontbinding ten grondslag gelegd: de langdurige inbreuk door [verweerster] op het privé e-mailaccount van de directeur, alsmede op het zakelijk e-mailaccount. Artel heeft zich beroepen op de door [verweerster] overgelegde producties bij dagvaarding in kort geding nrs. 4 en 6. Productie nr. 4 blijkt een e-mailbericht te zijn van de gemachtigde van Artel aan[X]heer [X] en productie 5 is een e-mailbericht van de heer [Y] aan de heer [X]. Gelet op de benaming van de e-mailadressen, in relatie tot de benaming van het e-mailadres dat is gebruikt in het e-mailbericht van 8 oktober 2012 van Artel aan [verweerster], moet ervan worden uitgegaan dat de e-mailadressen van de heren [X] en [Y] gekoppeld zijn aan privé e-mailaccounts.
[verweerster] heeft niet betwist dat zij zich toegang tot deze e-mailaccounts heeft verschaft. Zij heeft zich hierop slechts verweerd door het standpunt in te nemen dat het geoorloofd was de verkregen e-mailberichten in de tussen partijen aanhangige procedures over te leggen teneinde zich op de inhoud ervan te kunnen beroepen.
De inhoud van de onderhavige e-mailberichten zal voor de beoordeling van de dringende reden buiten beschouwing worden gelaten. Het gaat immers om de inbreuk op de e-mailaccounts als zodanig. Hiervoor is al het e-mailbericht van 8 oktober 2012 aan [verweerster] genoemd. Kennelijk betreft dit een zakelijk e-mailaccount. [verweerster] heeft toegang tot dit e-mailaccount in het kader van haar werkzaamheden, gelet op de zakelijke e-mailberichten van haar hand, die door Artel zijn overgelegd. De beoordeling zal zich derhalve slechts richten op de toegang tot de privé e-mailaccounts van de heren [X en Y], beiden immers directeur.
De eigenaar van een privé e-mailaccount moet er redelijkerwijs vanuit kunnen gaan dat derden zich daarin geen toegang zullen verschaffen. Artel heeft in dit verband gesteld aangifte te hebben gedaan tegen [verweerster]. Het handelen van [verweerster] in deze kan worden bestempeld als een inbreuk op de privacy van de heren [X en Y], danwel een schending van het briefgeheim en wordt niet alleen in strijd geacht met hetgeen van een goed werknemer mag worden verwacht, maar ook met de algemeen gangbare fatsoensnormen. Als zodanig wordt dan ook geoordeeld dat in ieder geval sprake was van ernstig verwijtbaar handelen van [verweerster].

3.8 Voorts zou [verweerster] op eigen initiatief en zonder toestemming van Artel een computer en diverse besturingsprogramma’s op kosten van Artel hebben aangeschaft, hetgeen eveneens tot de dringende redenen behoort waarop het verzoek is gebaseerd.
Volgens Artel blijkt uit de door haar overgelegde productie 9 dat het privéprogramma’s betreft. [verweerster] heeft dit betwist en aangevoerd dat zij de aanschafwaarde van de computer, exclusief de te verrekenen btw, contant aan Artel heeft vergoed. Uit het feit dat de ‘support’ door de leverancier rechtstreeks aan haar wordt gefactureerd, blijkt volgens [verweerster] dat de computer haar eigendom is.
De computer is op 30 maart 2012 gefactureerd, derhalve ruim voordat partijen met elkaar in conflict raakten. Gesteld noch gebleken is dat die computer op een ander adres dan het vestigingsadres van Artel is afgeleverd en geïnstalleerd. Artel moet derhalve op de hoogte zijn geweest van de levering van de computer. Voor zover deze door [verweerster] aan Artel moest worden betaald en dat nog niet was gebeurd, is zonder nadere toelichting, die ontbreekt, niet te begrijpen waarom Artel dit niet eerder aan de orde heeft gesteld of mede aan het ontslag op staande voet ten grondslag heeft gelegd. Uit de stellingen van partijen blijkt dat ook Artel de computer als eigendom van [verweerster] beschouwt. Het conflict op dit punt spitst zich toe op de vraag of de computer door [verweerster] aan Artel is betaald, zoals zij heeft beweerd. Met Artel kan worden geconcludeerd dat die bewering niet wordt gestaafd door enig bewijs. De stelling van [verweerster] dat het haar niet verweten kan worden dat die betaling niet op de juiste manier is verwerkt, kan niet worden gevolgd. Tot haar taken behoort immers de debiteuren- en crediteurenadministratie, alsmede de dagelijkse administratie, ontvangsten en betalingen, inclusief het debiteurenbeheer en het kasboek.
Naar het oordeel van de kantonrechter is door [verweerster] dan ook niet aangetoond dat de computer met toebehoren haar eigendom is geworden door betaling.

3.9 Volgens Artel heeft [verweerster] daarnaast nog zonder haar toestemming en op haar kosten een interactief tv/internet/telefonie abonnement op naam van de directeur van Artel afgesloten ad € 60,00 per maand, te vermeerderen met de kosten van het downloaden van films, alsmede een telefoonabonnement voor haar echtgenoot. Volgens [verweerster] is dat abonnement echter op verzoek van Artel afgesloten om [verweerster] in de gelegenheid te stellen ook thuis te kunnen werken en bereikbaar te zijn in de periode dat het bedrijf verhuisde. Artel is op dit verweer niet meer ingegaan.
Uit de door Artel overgelegde producties blijkt dat het TV abonnement is gesloten omstreeks juni 2011. Uit de overgelegde producties kan worden afgeleid dat Artel niet eerder dan in het tweede halfjaar 2012 is verhuisd van de Expeditieweg 7 naar haar huidige adres aan de Sprundelseweg 49 te Rucphen. Bij het argument dat [verweerster] gebruikt kunnen derhalve op zijn minst vraagtekens worden geplaatst. Van een toestemming van Artel is op geen enkele wijze gebleken. In deze procedure, die zoals eerder reeds overwogen, zich niet leent voor uitgebreid feitenonderzoek, is niet vast te stellen hoe en op wiens initiatief de onderhavige abonnementen tot stand zijn gekomen en welke afspraken daarbij zijn gemaakt.

3.10 Al het voorgaande in aanmerking genomen en in samenhang bezien kan worden geconcludeerd dat sprake is van ernstig verwijtbaar handelen van [verweerster]. Anderzijds heeft Artel zich als werkgever ook niet onbetuigd gelaten in deze kwestie. Dat een en ander aan het licht is gekomen door de inbreuk van [verweerster] op de privé e-mailaccounts van de heren [X en Y], doet daaraan niet af. Vaststaat dat pas in de loop van 2012 onderzoek is verricht naar de boekhouding/debiteurenadministratie in een periode van 2011, terwijl, zoals onweersproken is gesteld, dat boekjaar reeds was afgesloten. Vaststaat ook dat Artel is gaan zoeken naar een mogelijkheid om de arbeidsovereenkomst met [verweerster] te beëindigen. Van belang is de wijze waarop zij dat heeft gedaan en hiertoe dienen -onder meer- de volgende citaten: “Hierbij even een paar ideeën over een mogelijke ontslag procedure/tactiek.”, “Ik denk wel dat het verstandig is … of wij dit goed kunnen uitmelken ….”, :”nuclere optie. De bonnen waar contant geld is verdwenen uitspitten en tegen haar gebruiken.”, “haar houding met de verhuizing uitbuiten om haar demotivatie aan te tonen.”, “Wij moeten een pestcampagne opzetten als zij weer komt werken.”, “nieuwe werkuren, … Hierdoor komt ze flink in de file te staan, als ze pas om vijf uur gaat.”.
Artel heeft ter zitting de inhoud van de e-mailberichten erkend. Op de vraag van de kantonrechter waarom [Y] zo heeft gehandeld, heeft hij geantwoord dat hij niet “happy” was met de situatie. Ter gelegenheid van de mondelinge behandeling van het onderhavige verzoekschrift heeft hij gesteld dat hij de gehele gang van zaken betreurt en een en ander op een andere wijze had moeten formuleren. Niet duidelijk is geworden of [Y] de inhoud van de e-mailberichten betreurt, of de commotie die naar aanleiding van die e-mailberichten is ontstaan. Ook de rol van de accountant in deze kwestie is niet duidelijk geworden. Aannemelijk is echter wel geworden dat deze ook een rol heeft gespeeld in het geheel.
Van een goed werkgever mag worden verwacht dat als hij niet tevreden is over het functioneren van een medewerker, hij die medewerker in de gelegenheid stelt om een verbetertraject te volgen. Artel heeft, blijkens bovenvermelde citaten, niet aannemelijk gemaakt dat een dergelijk traject niet van de grond is gekomen omdat [verweerster], zoals Artel stelt, ieder contact zou hebben afgehouden.
Ook Artel heeft derhalve als werkgever ernstig verwijtbaar gehandeld.

3.11 Gelet op de handelwijze van Artel als werkgever is de kantonrechter van oordeel dat, hoewel het geheel van handelen van [verweerster] als dringende reden voor ontbinding van de arbeidsovereenkomst zou kunnen worden gezien, het conflict tussen partijen de boventoon voert, zodat de arbeidsovereenkomst niet zal worden ontbonden op grond van de primaire dringende reden, maar op de subsidiair aangevoerde grondslag, de gewijzigde omstandigheden, gelegen in de tussen partijen verstoorde arbeidsverhouding.

3.12 Vervolgens dient dan nog de vraag te worden beantwoord of aan de ontbinding een vergoeding moet worden verbonden en zo ja, hoe hoog die dan moet zijn.
Het voorgaande tegen elkaar afgewogen is de kantonrechter van oordeel dat het niet alleen [verweerster] kan zijn die de dupe wordt van het tussen partijen gerezen conflict, zodat aan haar een ontbindingsvergoeding toekomt. In de onderhavige situatie wordt een bedrag van € 10.000,00 redelijk en billijk geacht.

4. De proceskosten

In de omstandigheden van het geval zullen de proceskosten worden gecompenseerd, in die zin dat ieder der partijen de eigen proceskosten draagt.

5. De beslissing

De kantonrechter:

- stelt partijen in kennis van zijn voornemen de tussen hen bestaande arbeidsovereenkomst te ontbinden, voorwaardelijk, voor zover deze nog mocht blijken te bestaan, met ingang van 1 maart 2013, onder toekenning van een vergoeding aan [verweerster] ten laste van Artel van € 10.000,00 bruto;

- gunt Artel nog een termijn tot uiterlijk 28 februari 2013, 17.00 uur, om haar verzoek desgewenst alsnog in te trekken door middel van een schriftelijke verklaring aan de griffier en aan de gemachtigde van [verweerster];

voor het geval Artel haar verzoek handhaaft:

- ontbindt de tussen partijen bestaande arbeidsovereenkomst met ingang van 1 maart 2013;

- kent aan [verweerster] ten laste van Artel toe en veroordeelt Artel mitsdien tot betaling aan [verweerster] van een ontbindingsvergoeding van € 10.000,00 bruto;

- bepaalt dat iedere partij de eigen kosten draagt;

en voor het geval Artel haar verzoek intrekt:

- veroordeelt Artel in de kosten van de procedure aan de zijde van [verweerster] gevallen en tot op heden begroot op € 400,00 als salaris voor de gemachtigde van [verweerster].

Aldus gegeven door mr. A.J.M. van Breevoort, kantonrechter, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 13 februari 2013 in tegenwoordigheid van de griffier.